သဘာ၀တရားကဖန္ဆင္းလုိ႔
ငါ .... ႀကီးျပင္းခဲ့ရတယ္။
ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္
ေကာက္ခ်ည္တစ္ခါ
ေျဖာင့္ခ်ည္တစ္လွည့္နဲ႔
ေၾကာက္ခ်ိန္တန္ေတာ့ေၾကာက္
ေမာက္ခ်ိန္တန္ေတာ့ေမာက္ခဲ့ရတယ္
ေပ်ာ့တဲ့ေနရာနက္နက္တူး
အမာနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ေကြ႕ေရွာင္
ငါ့ခႏၵာအစိတ္အပိုင္းေတြေတာင္
ျမစ္က်ိဳးအင္းျဖစ္တည္ခဲ့ ......
ညဥ့္ဦးယံ ဒီတက္ျပန္ေတာ့
အျမဳပ္တစ္စီစီထလုိ႔
ငါ့အေရာင္ဟာ ေနာက္က်ိခဲ့ရတယ္
ေၾသာ္ .....
ငါနဲ႔အတူေနမယ္ေျပာတဲ့ငါးေတြေတာင္
အေတာင္ေတြေပါက္လုိ႔
ငါ့ရင္ကို ေဖာက္ထြက္ခဲ့ၾကၿပီ ......
လူ
No comments:
Post a Comment